Een kijkje achter de schermen bij Hospice Arco Cavent. Hoe verloopt de dag van de vrijwilligers en medewerkers, wat zijn hun ervaringen en wat maakt hun werk zó mooi dat ze dit elke dag weer met passie doen. Lees hier hun verhalen!
“Twee jaar geleden ben ik als vrijwilliger begonnen bij Hospice Arco Cavent. Ik heb een vaste baan bij de SVB als verpleegkundige. Sinds 1 juni 2022 ben ik geen vrijwilliger meer, maar werk ik parttime op de vrijdag en de zaterdagen in het hospice.
Het verlenen van palliatieve zorg in de praktijk
Via een kennis ben ik bij Hospice Arco Cavent terecht gekomen. Op een dag zaten we te babbelen over het werk en ik vertelde haar dat ik mijn baan bij SVB erg leuk vind, maar toch ook de werkzaamheden van verpleegkundige op de vloer mis. Vooral het gehele traject waarbij je de patiënt van opname tot ontslag bijstaat. Alle verpleegkundige handelingen en de verantwoordelijkheden die daarbij horen, miste ik in mijn dagelijkse werkzaamheden. Zodoende raadde zij mij aan om eens bij het hospice te gaan kijken. In mijn opleiding heb ik geleerd wat een hospice is, maar in de praktijk had ik nog geen ervaring met terminale patiënten. Ik werd enorm nieuwsgierig naar hoe het er in de praktijk aan toe zou gaan en wat het verlenen van palliatieve zorg precies inhoudt. Ik ben erg leergierig en wil het liefst alles leren en overal kennis van hebben. Toen heb ik Rianne, de directrice van het hospice gebeld en een afspraak gemaakt om kennis te maken. Op 1 augustus 2020 was mijn eerste werkdag bij Hospice Arco Cavent.
Er echt kunnen zijn voor de bewoners
Op mijn eerste werkdag voelde ik mij meteen op mijn plek. Al mijn kennis kwam terug en het voelde enorm goed om weer met patiënten, die we in het hospice bewoners noemen, bezig te zijn. Ik had het werk écht gemist. Het leukste aan mijn werk in het hospice vind ik dat ik er echt kan zijn voor de bewoners. Overlijden is een must, we gaan allemaal en in dit proces komen er vaak veel emoties vrij. Dat ik er in dit proces mag zijn is vaak een grote steun voor hem of haar. Iedereen ervaart het proces naar het overlijden toe anders. Dat ik een bijdrage kan leveren in dit traject en dat de bewoner zich ontspannen en gehoord voelt maakt dat ik mijn werk met veel voldoening kan uitoefenen. Medicatie is daar maar een klein onderdeel van. Het gaat vooral om het geven van aandacht. Even een praatje maken, een massage geven, vragen wat ik nog meer voor ze kan doen. Dat kan ervoor zorgen dat iemand zich iets beter voelt. Daar word ik gelukkig van. Het is niet alleen de bewoner, het zijn ook de naasten van de bewoner die vragen hebben of een luisterend oor nodig hebben. De emotionele kant speelt een enorme rol in de palliatieve zorg. Je begeleid ze daar echt bij en je helpt om het naderende overlijden een stukje draagbaarder te maken.
Ik geniet elke dag weer van mijn werk
Mijn werk geeft mij heel veel energie. Het is onderdeel van wie ik ben en nog steeds leer ik ontzettend veel. Verpleegkundig werk dat je administratief uitvoert is echt compleet iets anders dan het uitvoeren van verpleegkundige handelingen. Dat ik de afwisseling hierin nu gevonden heb vind ik super. Ik geniet elke dag weer van mijn werk en hoop het nog heel lang te kunnen doen!