Een kijkje achter de schermen bij Hospice Arco Cavent. Hoe verloopt de dag van de vrijwilligers en medewerkers, wat zijn hun ervaringen en wat maakt hun werk zó mooi dat ze dit elke dag weer met passie doen. Lees hier hun verhalen!
“Mijn passie drijft me en het is prachtig om deel uit te maken van Hospice Arco Cavent. Ik voel een diepe verbondenheid met het hospice, vanaf het allereerste begin, zeker al 10 jaar geleden. Wat we hebben bereikt, vanuit het niets, is ongelooflijk. Ik wil hier blijven, het is een schouderklop voor mezelf. Dit werk stopt nooit. Het is een onderdeel van mijn leven, en ik ben dankbaar dat we zoveel kunnen betekenen.
“Geniet van de kleine dingen in het leven”
Het leven is kort, en daarom is het belangrijk om te genieten van de kleine dingen. Veel mensen realiseren zich niet eens dat er een nieuw jaar begint en eindigt, maar voor mij is dat juist een herinnering om elke dag te waarderen en het beste ervan te maken. Ik geniet van de natuur, van zwemmen, van vissen. Daarom probeer ik regelmatig de tijd te nemen voor een wandeling en een duik in de zee. Voor sommigen lijkt dat misschien niets bijzonders, maar voor mij is dat het wel. Ik probeer te genieten van de mooie momenten, van de natuur en de prachtige huizen om me heen, omdat je nooit weet wat morgen brengt. Dat is een van de inzichten dat het werken bij Hospice Arco Cavent mij heeft meegegeven.
Ik mocht de allereerste bewoonster verzorgen
Inmiddels werk ik al meer dan 12 jaar als verpleegkundige in de palliatieve zorg. Op Curaçao was, en is er geen opleiding tot palliatieve zorgverlener en daarom ben ik toen de tijd naar Nederland verhuist om mijn studie daar te volgen. 10 jaar geleden startte ik bij het Wit-Gele kruis in de thuiszorg. Hospice Arco Cavent was toen net opgericht door Rianne, maar nog onbewoond. Wij werden toen gevraagd om namens het Wit-Gele Kruis de zorg te verlenen in het hospice.
Ik mocht de eerste bewoonster verzorgen. Dit was een nette, lieve mevrouw die niet door een broeder, maar een zuster verzorgt wilde worden. Ik wilde toch graag proberen deze vrouw te helpen. Ik vertelde de bewoonster dat ze mij als dame kon inbeelden, maar dan zonder haar. Als ze het niet prettig zou vinden, regelde we een vrouwelijke verzorgster. Na dat ik deze mevrouw verzorgd had, vroeg ze me “en morgen jongen, hoe laat kom je?” Hier begon mijn avontuur bij Hospice Arco Cavent.
Naast mijn werk bij Hospice Arco Cavent werk ik nog steeds bij het Wit-Gele Kruis in de thuiszorg. Hier ben ik hoofd specialistische zorg. Hieronder vallen afdelingen zoals palliatieve verpleegkundige, diabetesverpleegkundige en de patiënten die preventieve zorg krijgen.
Echt het verschil maken
Voor mij is de laatste levensfase belangrijk. Als je moet sterven en je kunt iets doen om het mooi te maken, dan wil ik dat doen. Wat ik probeer te bereiken, is om samen met de familie een mooi verhaal te maken. In het hospice kunnen we dat doen. We kunnen ervoor zorgen dat de laatste levensfase van een persoon wat zachter en mooier wordt, en dit doen we samen met de familie. Want eigenlijk wordt niet alleen de patiënt ziek, maar de hele familie voelt zich ziek tijdens deze gebeurtenis. Op Curaçao zijn families vaak hecht. De meeste mensen willen veel voor elkaar betekenen en de laatste levensfase zo mooi mogelijk maken voor iedereen, met zo min mogelijk ongemak.
